Iedereen praat over bewegen, maar niemand vertelt wat er gebeurt als je het niet meer kan.

De voorbije weken voel ik opnieuw. hoe snel je wereld kleiner wordt wanneer je lichaam “stop” zegt. Het is niet de eerste keer. Ik heb al een buikspier gescheurd, een rib gebroken, een knie die eerder al protesteerde…

Maar één ding had ik nooit zo hard gevoeld als nu: een knie die niet meewerkt, haalt je wandelkracht volledig weg.

En wandelen… dat is zoveel meer dan wandelen voor mij. Wie mij kent weet dat wandelen voor mij mijn goed humeur middel is, mijn tot rust komen middel,...

Het is mijn reset. Mijn ademruimte. Mijn medicijn.

Mijn bos, mijn bomen, mijn frisse lucht, dat is waar ik thuiskom. Dicht bij de natuur.

En precies dat stuk valt nu weg.

Je zal mij zelden ongelukkig zien als ik in de natuur kan bewegen. De zee, een meer, een bos, .... tussen de dieren, tussen de bloemen, een weiland... het maakt mij niet uit....

Wanneer je stopt met bewegen, stopt er iets in jezelf

Ik wil dit delen omdat ik voel hoe snel het gaat. Niet na maanden.Maar na dagen.

• je gewrichten worden stijver

• je spieren reageren trager

• je energie zakt

• je stemming daalt

• je motivatie verdwijnt

• je lymfestroom vertraagt

• je immuunsysteem wordt gevoeliger

• oude pijn (fysiek én emotioneel) komt sneller boven

En dat is geen zwakte. Dat is biologie. Je lichaam werkt als een ecosysteem:

wanneer beweging wegvalt, verandert álles.

Waarom dit mentaal zo zwaar voelt. Wanneer je beweging verliest:

• verlies je je autonomie

• verlies je je identiteit (zeker als wandelen jouw medicijn is, net zoals bij mij)

• verlies je je dopamine & endorfines

• verlies je je regulatie

• verlies je je natuurlijke stressafvoer

Het is logisch dat je somberder wordt. Het is logisch dat je onrust voelt. Het is logisch dat je jezelf even kwijt raakt. Het zit in onze natuur. En van zodra je dat beseft, besef je ook dat je lichaam (ja elke lichaam) het nodig heeft om te bewegen. En als het niet meer gaat, dat je het anders zal moeten doen.

Dit is niet luiheid. Dit is je zenuwstelsel dat zijn ankers mist.

Maar er is ook iets anders… iets dat mij helpt. Als het één wegvalt, kan iets anders openen.

En dat is wat ik nu weer voel. Beweging verandert van vorm, maar zij verdwijnt niet.

Ik kan even niet wandelen.

Ik kan niet fietsen.

Ik kan mijn knieën niet belasten.

Maar dat betekent niet dat alles stopt.

Het betekent: ik verschuif.

HOE JE OPNIEUW KUNT BEGINNEN (en wat ik zelf nu doe)

1. Focus op wat wél kan — niet op wat niet kan

Ik ben met krachttraining bezig. Zittend, bovenlichaam, core waar mogelijk.

Spieren zijn zó slim. Ze herinneren zich alles. En je bouwt sneller terug op dan je denkt.

Tip: Gebruik elastieken, lichte gewichten, wall push-ups, seated workouts. Je hartslag hoeft niet hoog — continuïteit is wat telt.

2. Buitenlucht op kleine manieren

Zelfs als je niet kan wandelen, heb je buitenlucht nodig. Dit doe ik nu:

• ramen open

• op het terras zitten

• het terras schoonmaken (lichte beweging + frisse lucht)

• gezicht in de zon draaien

• paar minuten in de regen (ja, helend!)

• diep ademhalen aan de voordeur

Waarom dit werkt: buitenlucht reset je zenuwstelsel binnen 3 minuten.

3. Micro-bewegingen (de truc die echt werkt maar ik nu even zelf niet allemaal kan doen)

Onderzoek toont: 60 seconden bewegen kan je hormonen al veranderen.

Doe dit verspreid over de dag:

• 10 squats (niet met een probleem aan de knie)

• 20 armcircles

• 1 minuut marcheren

• 10 dead bug-herhalingen

• lichte stretch

Het is klein, maar het doet groot werk.

4. Je tijd anders benutten: verdieping & creatie

Als het ene niet kan, opent er ruimte voor het andere.

Ik gebruik deze periode om:

• aan mijn cursussen te werken en deze voor jou klaar te zetten

• mijn eigen opleidingen verder afwerken en mijzelf verdiepen zodat ik mijn kennis vergroot

• de stukken in mezelf te onderzoeken die ik nog mocht aankijken (niet bewegen is niet evident voor mij)

• mijn theoretische en holistische kennis te versterken

• creatief te bouwen aan wat naar mij toekomt

Stilstand buiten = groei binnenin.

5. Beweging blijft je reddingsboei — op élke manier

Bewegen is niet enkel wandelen.

Het is:

• ademwerk

• spieren activeren

• richting geven

• keuzes maken

• creatie

• expressie

• je lichaam voelen

• je systeem laten stromen

Beweging is alles wat jou vooruit laat gaan — mentaal of fysiek.

En ja… ik mis de bomen

Ik mis mijn bos.

Ik mis het natte gras.

Ik mis de geur van herfstbladeren.

Ik mis de wind die mijn hoofd leegmaakt.

Ik mis de tranen die enkel buiten écht kunnen stromen.

Maar ik weet dit ook:

Mijn lichaam komt terug.

Mijn stappen komen terug.

Mijn natuur komt terug.

En tot die tijd blijf ik bewegen in de vorm die nu past.

Want ik weet, uit ervaring, uit wetenschap, uit mijn depressie, uit mijn werk met honderden vrouwen en mannen :

het is niet erg als je vertraagt.

Het is alleen erg als je stopt.

Nog iets wat veel mensen vergeten — maar mijn eigen lichaam herinnert me er nu pijnlijk snel aan: als je stopt met bewegen, stopt je lymfesysteem mee.

Het lymfesysteem is je interne schoonmaakdienst. Het voert afvalstoffen en ontstekingsstoffen weg, ondersteunt je immuunsysteem en zorgt dat je lichaam licht, helder en energiek blijft.

Maar er is één grote waarheid: Het lymfesysteem heeft geen pomp zoals het hart.

Het werkt alleen door beweging. Als jij niet beweegt, beweegt de lymfe niet.

Wanneer je wandelt, springt je lymfe in actie.

Wanneer je beweegt, wordt je lichaam letterlijk doorgespoeld.

Maar wanneer je stilvalt:

• afvalstoffen blijven circuleren

• vocht hoopt op

• je voelt je zwaarder

• je immuunsysteem verzwakt

• je ontstekingswaarden stijgen

• je lichaam voelt trager, voller en meer gespannen

Daarom is het voor mij niet alleen emotioneel moeilijk dat ik niet kan wandelen — het is fysiek gewoon niet gezond om niet te wandelen.

En precies daarom activeer ik mijn lymfe nu elke dag, zonder mijn knie te belasten.

Met ademhaling.

Met zachte swings.

Met mini-oefeningen.

Met bewegingen die mijn knie niet belasten, maar mijn lichaam wél in beweging houden.

Beweging hoeft niet altijd groots te zijn. Het moet blijven stromen.